اولین پردازندهی 64 هستهیی مبتنی بر معماری شبکهیی از سوی شرکت تیلرا به نمایش درآمد.
با ساخت اولین پردازندهی 64 هستهیی توسط تیلرا، رقابت بر سر جا دادن هستههای بیشتر یا دستگاههای پردازندهی مجزا در یک تراشهی منفرد وارد مرحلهی تازهای شد.
معماری شبکهیی این پردازنده مشابه طراحیهایی است که اینتل و شرکتهای دیگر در حال کار برروی آن هستند.
به گفتهی شرکت تیلرا، هستهها در تراشه به صورت شبکهیی یا توری قرار گرفتهاند که در نتیجه هر کدام قادر به برقراری ارتباط جداگانه هستند؛ این امر انتقال دادهها را به داخل و خارج از هستهها سادهتر و سریعتر میکند، در حالی که طراحی تراشههای سنتی به گونهای است که تمامی دادهها از طریق یک گذرگاه ارتباطی منفرد عبور داده میشوند که کارآیی پردازندههای چندهستهی را محدود میکند.
بنا بر اعلام تراشههای جدید پیش از این از سوی شماری از شرکتها مورد استفاده قرار گرفته است و
این شرکت کاربردهای شبکهیی مانند پخش ویدیو و فیلتر هرزنامه را به عنوان اولین بازار برای این فنآوری مدنظر قرار داده است.